Bir baba evlenmek uzere olan ogluna tavsiyelerde bulunuyormus.
“;Son tavsiyemi mutfakta anlatmak istiyorum” demis.
Mutfagi ve yemek yapmayi bilmeyen delikanli “Olur” demis cekine cekine.
Baba, ocaga ayni buyuklukte uc kap koymus, hepsini suyla doldurup
ucunun de altini yakmis.
“;Simdi, istedigim her seyden iki tane vereceksin bana” demis ogluna.
Sirasiyla havuc, yumurta ve kavrulmamis kahve cekirdegi istemis…
Oglu hepsinden ikiser tane vermis babasina.
Adam iki havucu birinci kaba, iki yumurtayi ikinci kaba ve iki kavrulmamis kahve cekirdegini ucuncu kaba koymus. Her ucunu de yirmi
dakika sureyle kaynatmis. Daha sonra kaplari indirip yemek masasina buyur etmis oglunu.
Yemek masasinda uc tabak duruyormus. Kaplarda kaynayan havuclari,
yumurtalari ve kahve cekirdeklerini buyuk bir ozenle tabaklara yerlestirmis. Sonra ogluna donup sormus: “Ne goruyorsun?” Oglu dusunurken aciklamaya baslamis.
“;Havuclar haslandikca aslini kaybedip yumusamis.
Yumurtalar gorunuste bastaki gibi sert duruyorlar ama icleri katilasmis. Kahve taneleri ise oldugu gibi duruyor, basta neyseler sonunda da oyleler.. ”
Sonra asil tavsiyesine sira gelmis:
“Evlilikte ask ve sefkat birlikte olmalidir. Asksiz bir evlilikte her iki es de su gordugun havuclar gibi birbirlerini tuketirler,
eskitirler, porsuturler.
Sefkatsiz bir evlilikte ise esler birbirlerine ne kadar tahammul etseler de, su gordugun yumurtalar gibi icten ice katilasirlar, birbirlerinden uzaklasirlar.
Askin da sefkatin de oldugu bir evlilikte ise, sartlar ne olursa olsun, esler tipki su kahve taneleri gibi, birbirlerinin yaninda kalirlar, kendi kisiliklerini yitirmezler. Kahve tanelerinin tekrar kaynatilmaya hazir olmalari gibi, onlar da birbirleriyle bas basa uzun
yillar gecirmeye isteklidirler.
Oglu aldigi bu dersten tatmin olmusa benziyordu. “Asil ders bu degil!”
dedi baba. Oglunun elinden tuttu, ocagin uzerinde biraktigi kaplarin icinde kalan sulari gosterdi.
Havuclardan ve yumurtalardan arta kalan suya bak… Ikisinde de bir tat yok ” Kahve cekirdeklerini cikardigi kaptaki suyu yavasca bir fincana bosaltti. Mis gibi taze kahve kokuyordu. Fincani ogluna uzatti. “Icmek istersin herhalde” dedi. Oglu kahvesini yudumlarken konusmasini surdurdu. “Kahve cekirdekleri gibi birbirlerini tuketmeyen eslerin paylastigi yuva da iste boyle olur. Mis gibi, temiz ve huzur verici. Baska herkesin fincanina koyup yudumlayacagi taze kahve gibi… Cunku onlar birbirlerini harcamayarak, birbirlerine askla ve sefkatle davranarak hayata kendi tatlarini, kokularini ve renklerini katmayi basarirlar.”
HERKESE KAHVE CEKIRDEKLERI BENZERI EVLILIKLER DILEGIMLE… … ..
ALINTIDIR
